herkennen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
herkennen	herkend
herkenning

Uitspraak

• Geluid:  herkennen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• her·ken·nen

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van kennen met het voorvoegsel her-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
herkennen	herkende	herkend
zwak -d	volledig

Werkwoord

herkennen

1. overgankelijk waarnemen en beseffen wie het is

   • Niemand herkende de man op de foto. 

   ▸ Hebt u het portret gezien boven de haard? U herkent zonder twijfel de markante en nobele trekken van Niccoló Paganini. Ik zal de eerste zijn om uw gelijk te beamen wanneer u zegt dat het in schilderkundig opzicht geen meesterwerk betreft. Het is gemaakt door een brave, mindere meester, die er zelfs in zijn tijd niet om bekendstond dat hij zijn tijd vooruit was.

   ▸ Ik merkte dat ik een beetje paranoia werd toen ik door de bossen liep. Ik herkende mezelf nauwelijks meer terug.

Afgeleide begrippen

• herkenning

Verwante begrippen

• erkenning, onderkenning

Vertalingen

    1. waarnemen en beseffen wie het is   

Bulgaars: разпознавам (bg) Engels: recognise (en) Papiaments: rekonosé

Roemeens: recunoaşte (ro) Russisch: узнавать (ru), узнать (ru) Spaans: reconocer (es) Waals: ricnoxhe (wa)

Gangbaarheid

• Het woord herkennen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "herkennen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.