Naar inhoud springen

cognoscere

Uit WikiWoordenboek
  • IPA: /kɔŋˈnoːskɛˌrɛ/
  • co·gnos·ce·re
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
cŏgnōscĕre cŏgnōsco cŏgnōvi cŏgnĭtum
derde vervoeging volledig

cŏgnōscere

  1. leren kennen, (soms ook:) kennen
  2. vernemen, horen
  3. ~ de + abl.; een onderzoek instellen (naar)