junior

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  junior    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ju·ni·or

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘de jongere (achter namen)’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1795

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	junior	junioren juniores juniors
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

junior m

1. (sport) iemand in een jongere leeftijdsklasse

   • Hij is onder de junioren een groot talent. 

Antoniemen

• senior

Synoniemen

• pupil

Afgeleide begrippen

• jr.

Vertalingen

    1. jonge sportbeoefenaar   

Engels: peewee (en)

Frans: benjamin (fr) m v

	stellend
onverbogen	junior
verbogen	junior

Bijvoeglijk naamwoord

junior

1. een vaak achtergeplaatste aanduiding die een zoon aanduidt die de gelijke naam heeft als de vader

   • Nee ik bedoelde Jan Martens junior, niet zijn vader. 

Gangbaarheid

• Het woord junior staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "junior" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.