istifa
Turks
Woordafbreking
- is·ti·fa
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | istifa | istifalar |
| genitief | istifanın | istifaların |
| datief | istifaya | istifalara |
| accusatief | istifayı | istifaları |
| locatief | istifada | istifalarda |
| ablatief | istifadan | istifalardan |
Zelfstandig naamwoord
istifa
- ontslag, ontslagneming, resignatie (het uit eigen wil zijn werk/functie beëindigen)
- ontslag, ontslagbrief (verklaring waarin iemand zijn ontslag indient)
Synoniemen
- [2] (verouderd) istifaname