habitus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  habitus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈhabitʏs / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ha·bi·tus

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn  habitus zn , in de betekenis van ‘uiterlijke gedaante’ aangetroffen vanaf 1803

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	habitus	habitus
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

habitus m

1. gewone uiterlijke gedaante, houding of gedrag bij mens, plant en dier
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord habitus

Verwante begrippen

• gebruik, gewoonte, usance

Hyponiemen

• kristalhabitus

Vertalingen

    1.   

Spaans: hábito (es) m

Gangbaarheid

• Het woord habitus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "habitus" herkend door:

79 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.