gestoord

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gestoord    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈstort / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /χəˈstɔːrt/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣəˈstɔːrt/

Woordafbreking

• ge·stoord

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘gek’ voor het eerst aangetroffen in 1976
• vervoeging van storen: de stam met omvoegsel ge- -d

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	gestoord	gestoorder	gestoordst
verbogen	gestoorde	gestoordere	gestoordste
partitief	gestoords	gestoorders	-

Bijvoeglijk naamwoord

gestoord

1. (van personen) geen normale functionering van iets (vaak de geest) hebbend

   • De ernstig gestoorde dader kreeg een tbs-straf opgelegd. 

Verwante begrippen

• krankzinnig

Hyponiemen

• contactgestoord, gedragsgestoord, gehoorgestoord

Afgeleide begrippen

• gestoorde, gestoordheid

Vertalingen

    1. geen normale functionering van de geest hebbend   

Duits: gestört (de) Engels: disturbed (en)

Werkwoord

vervoeging van:	storen…
verbogen vorm:	gestoorde

gestoord

1. voltooid deelwoord van storen

Antoniemen

• ongestoord

Gangbaarheid

• Het woord gestoord staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "gestoord" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.