disiplin

Turks

Woordafbreking

• di·sip·lin

	enkelvoud	meervoud
nominatief	disiplin	disiplinler
genitief	disiplinin	disiplinlerin
datief	disipline	disiplinlere
accusatief	disiplini	disiplinleri
locatief	disiplinde	disiplinlerde
ablatief	disiplinden	disiplinlerden

Zelfstandig naamwoord

disiplin

1. discipline (gehoorzaamheid aan wetten, aan geschreven/ongeschreven regels)
2. tucht, discipline (maatregelen om gehoorzaamheid te verkrijgen of te handhaven)
3. (wetenschap) discipline (tak van de wetenschap)