disiplin

Uit WikiWoordenboek

Turks

Woordafbreking
  • di·sip·lin
enkelvoud meervoud
nominatief   disiplin     disiplinler  
genitief   disiplinin     disiplinlerin  
datief   disipline     disiplinlere  
accusatief   disiplini     disiplinleri  
locatief   disiplinde     disiplinlerde  
ablatief   disiplinden     disiplinlerden  

Zelfstandig naamwoord

disiplin

  1. discipline (gehoorzaamheid aan wetten, aan geschreven/ongeschreven regels)
  2. tucht, discipline (maatregelen om gehoorzaamheid te verkrijgen of te handhaven)
  3. (wetenschap) discipline (tak van de wetenschap)