discreet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  discreet    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·creet

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bescheiden’ voor het eerst aangetroffen in 1624
• >Latijn discretus.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	discreet	discreter	discreetst
verbogen	discrete	discretere	discreetste
partitief	discreets	discreters	-

Bijvoeglijk naamwoord

discreet

1. zonder aandacht te trekken , onopvallend

   • Op een discrete manier wist de butler de ongenode en ongewenste gast de deur te wijzen. 

   ▸ Hij had mijn naam van tevoren uit zijn hoofd geleerd en hij gaf er op discrete wijze blijk van dat hij op de hoogte was van het feit dat ik mij schrijver noemde.

   ▸ Hoe gaat het trouwens met Gottfrids timmermanswerk aan de dienstwoningen?' Ze gaapte terwijl ze het vroeg, discreet en verontschuldigend, maar toch.

2. los van elkaar staand, niet aaneensluitend

   • In de discrete wiskunde worden geen continue structuren beschreven zoals de reële getallen maar wel structuren met losse elementen zoals bijvoorbeeld de natuurlijke getallen. 

Synoniemen

• onopvallend

Antoniemen

• [1] indiscreet
• [2] continu

Vertalingen

    1. zonder aandacht te trekken , onopvallend   

Duits: diskret (de) Engels: discreet (en), discreetly (en) Frans: discret (fr) Noors: diskret (no), intim (no) Nynorsk: diskret (nn), intim (nn)

Pools: dyskretny (pl) Spaans: discreto (es) Tsjechisch: diskrétní (cs) Zweeds: diskret (sv)

Gangbaarheid

• Het woord discreet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "discreet" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.