contempt
Uiterlijk
- Van Latijn contemptus.
enkelvoud | meervoud |
---|---|
contempt | contempts |
contempt
- minachting, verachting
- (juridisch) ongehoorzaamheid (jegens de rechtbank)
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | to contempt |
he/she/it | contempts |
verleden tijd | contempted |
voltooid deelwoord |
contempted |
onvoltooid deelwoord |
contempting |
gebiedende wijs | contempt |
contempt