buit

Nederlands

Romulus draagt de buit naar de tempel van Jupiter

Uitspraak

• Geluid:  buit    (hulp, bestand)
  • (Noord-Nederland): /bœʏ̯t/, /bʌʏ̯t/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /bœːt/

Woordafbreking

• buit

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wat men veroverd heeft’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	buit	-
verkleinwoord	buitje	buitjes

Zelfstandig naamwoord

buit m

1. goederen gewonnen door diefstal of verovering

   • Toen zij de buit wilden verdelen ontstond er al snel een handgemeen. 

Vertalingen

    goederen gewonnen door diefstaf of verovering   

Duits: Beute (de) v Engels: booty (en), loot (en)

Frans: butin (fr) m Spaans: botín (es) m

Werkwoord

vervoeging van
buien

buit

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buien
   

   • Jij buit. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buien
   

   • Hij buit. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van buien
   

   • Buit! 

Gangbaarheid

• Het woord buit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "buit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.