brouille

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brouille    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbrujə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• brouil·le

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans brouille

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	brouille	brouilles
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de brouille v / m

1. ernstig meningsverschil met onvriendelijke uitingen over en weer

   • Zo heeft Ten Bosch’ moeder een dochter uit een eerder huwelijk met een SS-officier, die na afloop van hun huwelijksreis aan het Oostfront is gesneuveld. Als Ten Bosch de waarheid achterhaalt en er een roman over schrijft, levert dat hem een brouille op met zijn broer. 
   • Maar om kort te gaan - kijk nou uit en doe niet weer zo lullig. Ik kan met jou toch moeilijk een brouille gaan maken. 

Synoniemen

• onenigheid
• onmin
• ruzie

Gangbaarheid

• Het woord brouille staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brouille" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
51 %	van de Vlamingen.

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /bʁuj/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
brouille	la brouille	brouilles	les brouilles

Zelfstandig naamwoord

brouille v

1. ruzie, brouille

Overerving en ontlening

• Nederlands: brouille

Werkwoord

vervoeging van
brouiller

brouille

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van brouiller
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van brouiller
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van brouiller