brak

Brakken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brak    (hulp, bestand)
• IPA: / brɑk / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• brak

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘hondensoort’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287
• In de betekenis van ‘zilt’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	brak	brakken
verkleinwoord	brakje	brakjes

Zelfstandig naamwoord

de brak m

1. een jachthond die gebruikt wordt voor de jacht op lopend wild

   • Er zijn verschillende hondenrassen die als brakken gebruikt worden. 

Vertalingen

    1. een jachthond die gebruikt wordt voor de jacht op lopend wild   

Engels: hound (en)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	brak	brakker	brakst
verbogen	brakke	brakkere	brakste
partitief	braks	brakkers	-

Bijvoeglijk naamwoord

brak

1. met een zoutgehalte dat tussen zout en zoet in ligt

   • Die sloot bestaat uit brak water. 

2. braakliggend

   • De brakke grond kon worden gebruikt om huizen op te bouwen. 

3. (informeel) onprettig voelend, flauw, met een kater

   • Ik heb gisteren te veel gedronken en voel me nu brak. 

   ▸ Ik werd brak wakker in een zure lucht van zweetvoeten, ongewassen kleren en halflege pizzadozen.

Vertalingen

    1. met een zoutgehalte dat tussen zout en zoet in ligt   

Spaans: salobre (es)

Werkwoord

vervoeging van
breken

brak

1. enkelvoud verleden tijd van breken
   

   • Ik brak. 
     
   • Jij brak. 
     
   • Hij, zij, het brak. 

   ▸ Morele keuzes werden een thema in al zijn boeken, die volgens Terlouw waren doortrokken van christelijke normen en waarden. Terlouw brak al vroeg met het geloof van zijn ouders, maar zette zich er nooit tegen af.

Gangbaarheid

• Het woord brak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brak" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.