badge

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  badge    (hulp, bestand)
• IPA: / bɛtʃ / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• badge

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘speldje’ voor het eerst aangetroffen in 1958
• Engels badge

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	badge	badges
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

badge' m

1. teken dat als kenmerk op de kleding kan worden bevestigd
   1. (militair) embleem dat verwijst naar een onderdeel van de krijgsmacht of krijgsverrichtingen
   2. op te spelden plaatje met tekst of afbeelding, vaak bedoeld om een opvatting of lidmaatschap van een groep zichtbaar te maken
   3. op de kleding te dragen naamkaartje op een bijeenkomst, soms ook gebruikt als bewijs van toegang, vergelijk [2.2]
2. teken dat men bij zich draagt als bewijst van een bepaalde status
   1. herkenningsteken dat aantoont dat men politiefunctionaris is

      ▸ Een plastic badge, een speciale sleutel of wat dan ook.

   2. toegangspasje, soms ook bedoeld om zichtbaar te dragen, vergelijk [1.3]

Synoniemen

• [1.1] insigne
• [1.3] button
• [2.1] politiepenning

Werkwoord

vervoeging van
badgen

badge

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van badgen
   

   • Ik badge. 

2. gebiedende wijs van badgen
   

   • Badge! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van badgen
   

   • Badge je? 

Gangbaarheid

• Het woord badge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "badge" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• IPA: /bædʒ/

enkelvoud	meervoud
badge	badges

Zelfstandig naamwoord

badge

1. insigne

Overerving en ontlening

• Nederlands: badge