народный
Uiterlijk
Afgeleid van народ + -н- + uitgang.
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
m | v | o | ||
nominatief | наро́дный | наро́дная | наро́дное | наро́дные |
genitief | наро́дного | наро́дной | наро́дного | наро́дных |
datief | наро́дному | наро́дной | наро́дному | наро́дным |
accusatief | наро́дный наро́дного |
наро́дную | наро́дное | наро́дные наро́дных |
instrumentalis | наро́дным | наро́дной (наро́дною) |
наро́дным | наро́дными |
locatief | о наро́дном | о наро́дной | о наро́дном | о наро́дных |
наро́дный
- op het volk betrekking hebbend volks-
- Народный суд — «volksrechtbank»
- народный артист СССР — «volkskunstnaar van de USSR»
- народная этимология — «volksetymologie»
- народное творчество — «volkskunst»
- nationaal
- народное хозяйство — «nationale economie.»
- publiek
- Latijnse transcriptie: naródnyj