Naar inhoud springen

конец

Uit WikiWoordenboek
  • ко-не́ц
enkelvoud meervoud
nominatief коне́ц концы́
genitief конца́ концо́в
datief концу́ конца́м
accusatief коне́ц концы́
instrumentalis концо́м конца́ми
locatief конце́ конца́х

конец m

  1. einde
    «К концу 2010 года.»
    Tegen het einde van het jaar 2010.