ontvinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van ontvinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontvinken			te ontvinken
	toekomend		zullen ontvinken			te zullen ontvinken
voltooid	tegenwoordig		hebben ontvinkt			te hebben ontvinkt
	toekomend		ontvinkt zullen hebben			ontvinkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	ontvinkend		ontvinkt			ev. ontvink	mv. verouderd ontvinkt	ontvinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	ontvink	ontvinkt	ontvinkt	ontvinkt	ontvinkt	ontvinken	ontvinken	ontvinken
verleden (o.v.t.)	ontvinkte	ontvinkte	ontvinkte	ontvinkte	ontvinkte	ontvinkten	ontvinkten	ontvinkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal ontvinken	zult/zal ontvinken	zult/zal ontvinken	zult ontvinken	zal ontvinken	zullen ontvinken	zullen ontvinken	zullen ontvinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou ontvinken	zou ontvinken	zou(dt) ontvinken	zoudt ontvinken	zou ontvinken	zouden ontvinken	zouden ontvinken	zouden ontvinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb ontvinkt	hebt ontvinkt	hebt/heeft ontvinkt	hebt ontvinkt	heeft ontvinkt	hebben ontvinkt	hebben ontvinkt	hebben ontvinkt
verleden (v.v.t.)	had ontvinkt	had ontvinkt	had ontvinkt	hadt ontvinkt	had ontvinkt	hadden ontvinkt	hadden ontvinkt	hadden ontvinkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal ontvinkt hebben	zal/zult ontvinkt hebben	zult/zal ontvinkt hebben	zult ontvinkt hebben	zal ontvinkt hebben	zullen ontvinkt hebben	zullen ontvinkt hebben	zullen ontvinkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou ontvinkt hebben	zou ontvinkt hebben	zou/zoudt ontvinkt hebben	zoudt ontvinkt hebben	zou ontvinkt hebben	zouden ontvinkt hebben	zouden ontvinkt hebben	zouden ontvinkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm ontvinkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt ontvinkt				er is ontvinkt
verleden	er werd ontvinkt				er was ontvinkt
toekomend	er zal ontvinkt worden				er zal ontvinkt zijn
voorwaardelijk	er zou ontvinkt worden				er zou ontvinkt zijn
lijdende vorm ontvinkt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontvinkt worden			ontvinkt te worden
	toekomend		ontvinkt zullen worden			ontvinkt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		ontvinkt zijn			ontvinkt te zijn
	toekomend		ontvinkt zullen zijn			ontvinkt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	—	—	—	—	wordt ontvinkt	—	—	worden ontvinkt
verleden (o.v.t.)	—	—	—	—	werd ontvinkt	—	—	werden ontvinkt
toekomend (o.t.t.t.)	—	—	—	—	zal ontvinkt worden	—	—	zullen ontvinkt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	—	—	—	—	zou ontvinkt worden	—	—	zouden ontvinkt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	—	—	—	—	is ontvinkt	—	—	zijn ontvinkt
verleden (v.v.t.)	—	—	—	—	was ontvinkt	—	—	waren ontvinkt
toekomend (v.t.t.t.)	—	—	—	—	zal ontvinkt zijn	—	—	zullen ontvinkt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	—	—	—	—	zou ontvinkt zijn	—	—	zouden ontvinkt zijn