Antonín
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /antɔɲiːn/
Woordafbreking
- An·to·nín
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van de Latijnse naam Antonius
Eigennaam
- (mannelijke naam) Tsjechische vorm van Anton
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | Antonín | Antonínové | |
genitief | Antonína | Antonínů | |
datief | korte vorm | Antonínu | Antonínům |
lange vorm | Antonínovi | ||
accusatief | Antonína | Antoníny | |
vocatief | Antoníne | Antonínové | |
locatief | korte vorm | Antonínu | Antonínech |
lange vorm | Antonínovi | ||
instrumentalis | Antonínem | Antoníny |
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Eigennaam
Antonín
Categorieën:
- Woorden in het Tsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch met IPA-weergave
- Eigennaam in het Tsjechisch
- Mannelijke naam in het Tsjechisch
- Zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Bezield mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Eigennaamsvorm in het Tsjechisch