wrijving
Uiterlijk
- wrij·ving
- Naamwoord van handeling van wrijven met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | wrijving | wrijvingen |
verkleinwoord | wrijvinkje | wrijvinkjes |
de wrijving v
- is in de natuurkunde het verschijnsel waarbij een weerstandskracht kan ontstaan wanneer twee oppervlakken langs elkaar schuiven, terwijl ze tegen elkaar aan gedrukt worden.
- Door wrijving ontstaat warmte
- ▸ Door het zweet en constante wrijving werd mijn huid tussen mijn dijen en billen bij elke stap opengeschuurd.[1]
- een klein meningsverschil
- Ook in het beste huwelijk komen wrijvingen voor die warmte veroorzaken.
- wrijvingscoëfficiënt, wrijvingselektriciteit, wrijvingshoek, wrijvingskracht, wrijvingsverlies, wrijvingsvlak, wrijvingsweerstand
- Het woord wrijving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrijving" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be