warrant
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- war·rant
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘volmacht’ voor het eerst aangetroffen in 1684 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | warrant | warrants |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
- volmacht
- bewijsstuk van uitvinding -> patent, octrooi
- bewijsstuk voor opgeslagen waren
- (economie) verhandelbaar recht om tegen een vastgestelde koers gedurende een bepaalde periode nieuwe aandelen te kopen, rechtstreeks van de vennootschap (niet via de beurs)
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
- [4] optie
Gangbaarheid
- Het woord warrant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "warrant" herkend door:
39 % | van de Nederlanders; |
52 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "warrant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ warrant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be