volmacht

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  volmacht    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vol·macht

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘lastgeving’ voor het eerst aangetroffen in 1372
• samenstelling van  vol  en  macht ; Middelnederlands volle macht, letterlijk ‘de volledige macht’, vaste verbindung beïnvloed door Duits Vollmacht, leenvertaling van middeleeuws Latijn plenipotentia ‘volmacht’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	volmacht	volmachten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

volmacht v / m

1. (juridisch) wilsverklaring waarbij iemand de bevoegdheid aan een ander verleent om in zijn naam bepaalde rechtshandelingen te verrichten
2. (juridisch) akte waarin een volmacht is vastgelegd; volmachtbrief
3. (België; in het meervoud) bijzondere machten die door de volksvertegenwoordiging aan de regering worden toegekend om besluiten te nemen

Synoniemen

• [2] volmachtbrief

Verwante begrippen

• bevoegdheid, lastbrief, machtiging, mandaat

Afgeleide begrippen

• volmachtgever, volmachtig, gevolmachtigde

Vertalingen

    1. rechtsbevoegdheid om namens een ander te handelen   

Duits: Vollmacht (de) v Engels: power of attorney (en) Frans: procuration (fr) v Italiaans: procura (it) v

Pools: pełnomocnictwo (pl) o Portugees: procuração (pt) v Spaans: poder (es) m Zweeds: fullmakt (sv) g

Gangbaarheid

• Het woord volmacht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "volmacht" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.