vreemde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vreemde    (hulp, bestand)
• IPA: /'vremdə/

Woordafbreking

• vreem·de

Woordherkomst en -opbouw

• zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord: vreemd

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vreemde	vreemden
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

vreemde

1. m iemand die niet bekend is, een onbekende

   • Er zat een vreemde op zijn plek. 

   ▸ Vreemden zijn vrienden die ik nog niet heb ontmoet.

2. o: (het) vreemde (land) in datief:

   • In den vreemde. - in het buitenland. 

3. o: iets dat verbazing opwekt

   • Het vreemde is dat hij daar nooit iets van gezegd heeft. 

Synoniemen

• vreemdeling
• onbekende

Antoniemen

• bekende

Vertalingen

    1. iemand die niet bekend is   

Duits: Fremde (de) m Engels: stranger (en)

Frans: étranger (fr) m Spaans: extraño (es) m

Bijvoeglijk naamwoord

vreemde

1. verbogen vorm van de stellende trap van vreemd

   ▸ Na een lange dag was er niks fijner dan Coppertone onverwachts tegen te komen en van zijn vreemde combinatie te genieten.

Gangbaarheid

• Het woord vreemde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "vreemde" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.