verða
Uiterlijk
- IPA: /ˈvɛrða/
- Afkomstig van het Oudnoorse verða.
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd | voltooid deelwoord (supinum) | |
3e pers enk. | 1e pers mv. | ||
verða | varð | urðum | orðið |
volledig |
verða
- ver·ða
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verða |
verðar |
verðaði |
verðat |
Klasse 1 zwak | volledig | [A] + [B] |
[A] verða
[B] verða
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verða |
verðr |
enk: varð mv: urðu |
orðit |
Klasse 3 sterk | volledig | [C] |
[C] verða
- ontstaan, worden
- te voorschijn komen
- gebeuren, voorvallen