toekennen

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • toe·ken·nen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
toekennen
kende toe
toegekend
zwak -d volledig

Werkwoord

toekennen

  1. ditransitief iemand iets ~ iemand uitkiezen en iets geven
    • Hij kreeg een belangrijke prijs toegekend. 
     De eremedaille wordt toegekend aan personen met uitzonderlijke verdiensten op het gebied van kunst en wetenschap.[1]
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 26 juni 2022 Weblink bron “Introdans-oprichter Ton Wiggers krijgt koninklijke onderscheiding en erepenning” (26 juni 2022), NU.nl
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be