stadhouder

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stadhouder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stad·hou·der

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘plaatsvervanger van vorst’ voor het eerst aangetroffen in 1350
• Samenstellende afleiding van stad en houden met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stadhouder	stadhouders
verkleinwoord	stadhoudertje	stadhoudertjes

Zelfstandig naamwoord

de stadhouder m

1. (geschiedenis) de plaatsvervanger van een afwezige vorst in een leen

   • Het ambt van stadhouder bleef bestaan, ook al werden de noordelijke Nederlanden een republiek. 

Gangbaarheid

• Het woord stadhouder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stadhouder" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.