secundus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  secundus    (hulp, bestand)
• IPA: / seˈkʏndʏs / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• se·cun·dus

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn secundus

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	secundus	secundi
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

secundus m

1. tweede persoon in een rangschikking

   • "Hij haalde zijn diploma met een gemiddelde van 7,89", zegt Rychlo. "Daarmee was hij de secundus."
     "En de primus?" vraag ik, die om een of andere reden niet wil dat hij alles weet.
     "Had 7,90." 

2. iemand die als plaatsvervanger of opvolger is aangewezen

   • De synode besloot gisteren dat uit elk particulier ressort twee primi-deputaten en één secundus worden benoemd. 

Verwante begrippen

• primus

Gangbaarheid

• Het woord secundus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "secundus" herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.

Latijn

Rangtelwoord (lat)
0
1	11	10	100	103
2 2	12	20	200	106
3	13	30	300	109
4	14	40	400	1012
5	15	50	500	1015
6	16	60	600	1018
7	17	70	700	1021
8	18	80	800	1024
9	19	90	900	1027

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  sequi ww  met het achtervoegsel -undus

Rangtelwoord

sĕcŭndus

1. tweede

   «Milo non erat actor secundarum, sed primarum partium.»

   Milo speelde niet de tweede rol, maar de eerste.

   «Iaculator Atheniensis secundum locum obtinuit.»

   De Atheense speerwerper behaalde de tweede plaats.

Opmerkingen

• Alter is het normale Latijnse woord voor "tweede". Secundus wordt enkel gebruikt in een hiërarchie, zoals die van een wedstrijd of een toneelstuk.

Bijvoeglijk naamwoord

sĕcŭndus

1. volgend