routine

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  routine    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rou·ti·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vaardigheid, sleur’ voor het eerst aangetroffen in 1781

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	routine	routines
verkleinwoord	routinetje	routinetjes

Zelfstandig naamwoord

routine v

1. een reeks handelingen die, vaak zonder te hoeven nadenken, kan worden verricht door een verkregen vaardigheid
2. telkens terugkerende bezigheden
3. subroutine

Hyponiemen

• subroutine

Afgeleide begrippen

• routinecontrole, routinegebaar, routinehandeling, routineklus, routinematig, routineonderzoek, routineus, routinevlucht, routinewerk, routinier

Verwante begrippen

• sleur

Vertalingen

    1.   

Engels: routine (en)

Spaans: rutina (es) v

Gangbaarheid

• Het woord routine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "routine" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.