rinkelen

Rinkelen van een telefoon

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rinkelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rin·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘een hel, onderbroken geluid geven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599
• Afgeleid van ringelen, een frequentatieve vorm van ringen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
rinkelen	rinkelde	gerinkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

rinkelen

1. absoluut een hel klinkend gebroken geluid geven

Afgeleide begrippen

• rinkelbel, rinkelbom, rinkeltoon

Verwante begrippen

• pingelen, klingelen, tingelen

Vertalingen

    1.   

Spaans: tintinar (es), tintinear (es)

Gangbaarheid

• Het woord rinkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "rinkelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.