radiotelefoon

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  radiotelefoon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ra·dio·te·le·foon

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  radio zn  en  telefoon zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	radiotelefoon	radiotelefoons
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de radiotelefoon m

1. (communicatie) een radioverbinding die men gebruikt voor het verzenden van persoonlijke berichten

   ▸ Elke keer dat Sybil in Katherine was, had ze hem brieven gestuurd en naar het nummer gebeld dat hij had achtergelaten - met de radiotelefoon op Fairvale kon je niet naar de andere staten bellen - maar ze kreeg nooit gehoor en er kwamen geen brieven terug.

   ▸ De Duitse avonturier werd aan zijn tafel, vlak bij de radiotelefoon, aangetroffen.

   ▸ Zo heeft de Lagonda een extra spiegeltje, waarin Elizabeth vermoedelijk controleerde of haar hoed wel goed zat. Oorspronkelijk had de donkergroene auto ook een radiotelefoon, waarmee de prins naar Buckingham Palace belde.

Synoniemen

• mobilofoon

Vertalingen

    1. een radioverbinding die men gebruikt voor het verzenden van persoonlijke berichten   

Engels: radiotelephone transmitter (en), radiotelephone (en)

Gangbaarheid

• Het woord radiotelefoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.