ongetuigd
Uiterlijk
- on·ge·tuigd
| stellend | |
|---|---|
| onverbogen | ongetuigd |
| verbogen | ongetuigde |
ongetuigd
- (heraldiek) een attribuut dat een paard aanduidt zonder hoofdstel of tuig
- Het woord 'ongetuigd' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.