Naar inhoud springen

onderbouwen

Uit WikiWoordenboek
  • on·der·bou·wen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
onderbouwen
onderbouwde
onderbouwd
zwak -d volledig

onderbouwen

  1. overgankelijk argumenten aandragen die het beweerde ondersteunen en aannemelijk maken
    • Hij kon het beweerde niet goed onderbouwen en het werd daarmee van de tafel geveegd. 
     'Duurzame mijlpaal': De rechter oordeelt dat de gemeente bevoegd is om zo'n verbod op te leggen en vindt de argumenten van Den Haag voldoende onderbouwd. Dat de bijdrage van het verbod op landelijk en wereldwijd niveau "gering is", doet daar niet aan af, aldus de rechter.[2]

deonderbouwenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord onderbouw
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[3]