munn

Noors

Woordafbreking

• munn

Eigennaam

munn m

1. (anatomie) mond

   «Mange pasienter opplever kroniske smerter i munn, kjever og ansikt.»

   Vele patiënten doorleven chronische pijn in de mond, kaak en gezicht.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	munn	munnen	munner	munnene
genitief	munns	munnens	munners	munnenes

Afgeleide begrippen

• munnfull, munnharpe, munnhell, munnrugere, munnskjenk, munnsperre, munnspill, munnsår, munn-til-munn-metode, munn-mot-munn-metoden, munn- og klovsuke

Uitdrukkingen en gezegden

være stor i munnen

• Zwetsen, opscheppen.

Nynorsk

Woordafbreking

• munn

Eigennaam

munn m

1. (anatomie) mond

   «I munnen heldt den eit graskarfrø.»

   In de mond hield hij een pompoenpit.

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	munn	munnen	munnar	munnane
genitief

Afgeleide begrippen

• munnfull, munnharpe, munnhell, munnskjenk, munnsår, munn-mot-munn-metoden