kronkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kronkelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkrɔŋkələ(n)/

Woordafbreking

• kron·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van kronkel met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kronkelen	kronkelde	gekronkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kronkelen

1. ergatief in veel bochten ergens heen lopen of bewegen

   • Het bergpad kronkelt naar boven. 

2. inergatief heen en weer zich in bochten wringen

   • Er werd heftig gekronkeld en gefoeterd, maar los kwamen ze niet. 

3. wederkerend zich ~: kronkelend zijn weg gaan

   • De weg kronkelde zich langs de rivier. 

Synoniemen

• slieren
• slingeren

Verwante begrippen

    kronkelen

kronkel kronkelend kronkelig kronkeling

kronkellijn kronkelpad kronkelredenering kronkelweg

Uitdrukkingen en gezegden

• kronkelen als een aal

• kronkelen als een paling

• kronkelen als een slang

Vertalingen

    1. in veel bochten lopen of bewegen   

Duits: schlängeln (de) Engels: wiggle (en) Frans: serpenter (fr) Noors: åle (no)

Nynorsk: åle (nn) Spaans: culebrear (es), serpentear (es)

Gangbaarheid

• Het woord kronkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kronkelen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.