kronkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van kronkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		kronkelen			te kronkelen
	toekomend		zullen kronkelen			te zullen kronkelen
voltooid	tegenwoordig		hebben gekronkeld			te hebben gekronkeld
	toekomend		gekronkeld zullen hebben			gekronkeld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	kronkelend		gekronkeld			ev. kronkel	mv. verouderd kronkelt	kronkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	kronkel	kronkelt	kronkelt	kronkelt	kronkelt	kronkelen	kronkelen	kronkelen
verleden (o.v.t.)	kronkelde	kronkelde	kronkelde	kronkelde	kronkelde	kronkelden	kronkelden	kronkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal kronkelen	zult/zal kronkelen	zult/zal kronkelen	zult kronkelen	zal kronkelen	zullen kronkelen	zullen kronkelen	zullen kronkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou kronkelen	zou kronkelen	zou(dt) kronkelen	zoudt kronkelen	zou kronkelen	zouden kronkelen	zouden kronkelen	zouden kronkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gekronkeld	hebt gekronkeld	hebt/heeft gekronkeld	hebt gekronkeld	heeft gekronkeld	hebben gekronkeld	hebben gekronkeld	hebben gekronkeld
verleden (v.v.t.)	had gekronkeld	had gekronkeld	had gekronkeld	hadt gekronkeld	had gekronkeld	hadden gekronkeld	hadden gekronkeld	hadden gekronkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal gekronkeld hebben	zal/zult gekronkeld hebben	zult/zal gekronkeld hebben	zult gekronkeld hebben	zal gekronkeld hebben	zullen gekronkeld hebben	zullen gekronkeld hebben	zullen gekronkeld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gekronkeld hebben	zou gekronkeld hebben	zou/zoudt gekronkeld hebben	zoudt gekronkeld hebben	zou gekronkeld hebben	zouden gekronkeld hebben	zouden gekronkeld hebben	zouden gekronkeld hebben

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich kronkelen
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	kronkel me	wij, we	kronkelen ons	ik	kronkelde me	wij, we	kronkelden ons	ik	zal me kronkelen	wij, we	zullen ons kronkelen
2	jij, je	kronkelt je	jullie	kronkelen je	jij, je	kronkelde je	jullie	kronkelden je	jij, je	zal, zult je kronkelen	jullie	zullen je kronkelen
	u	kronkelt zich/u	u	kronkelt zich/u	u	kronkelde zich/u	u	kronkelde zich/u	u	zult zich/u kronkelen	u	zult zich/u kronkelen
	gij, ge	kronkelt u	gij, ge, gijlieden	kronkelt u	gij, ge	kronkelde u	gij, ge, gijlieden	kronkelde u	gij, ge	zult u kronkelen	gij, ge gijlieden	zult u kronkelen
3	hij, zij, het	kronkelt zich	zij, ze	kronkelen zich	hij, zij, het	kronkelde zich	zij, ze	kronkelden zich	hij, zij, het	zal zich kronkelen	zij, ze	zullen zich kronkelen
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich kronkelend				zich gekronkeld hebben			kronkel u/je , kronkelt je			kronkele zich