impedire
Latijn
Uitspraak
- IPA: /imˈpe.di.re/
Woordherkomst en -opbouw
- samenstellende samenstelling van in vz "in", pedes zn "voeten" en ire ww "gaan" , "gekluisterd raken"
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| impedīre | impediō | impedīvī | impedītum |
| vierde vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
impedīre
- overgankelijk belemmeren, hinderen, blokkeren
- overgankelijk beschamen
- tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van impedīre