grunt

Engels

Uitspraak

• /ɡɹʌnt/
•  Audio (US)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
grunt	grunts

Zelfstandig naamwoord

grunt

1. iemand die bromt, gromt of knort
2. (militair) een infanteriesoldaat
3. (vissen) grombaars; een vis behordende tot de Haemulidae .

vervoeging
onbepaalde wijs	to  grunt
he/she/it	grunts
verleden tijd	grunted
voltooid deelwoord	grunted
onvoltooid deelwoord	grunting
gebiedende wijs	grunt

Werkwoord

grunt

1. van varkens knorren

   «The hogs grunted happily when he fed them.»

   De varkens knorden vrolijk toen ze gevoerd werden.

2. brommen, grommen, knorren

   «"I resent that!" he grunted.»

   "Da's kwalijk!" bromde hij.