flank

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flank    (hulp, bestand)
• IPA: /flɑŋk/

Woordafbreking

• flank

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zijkant’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1591

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	flank	flanken
verkleinwoord	flankje	flankjes

Zelfstandig naamwoord

de flank v / m

1. zijkant van een samenhangend geheel

   • Het legioen werd in de flank aangevallen. 

2. steile zijkant van een berg

   ▸ Hij woont in de buurt, het is naar schatting de dertigste keer dat hij hier staat, met enerzijds het uitzicht op de beboste flanken van de Vogezen en aan de zuidwestkant het glooiende laagland van de Haute-Saône.

3. (elektronica) sterkst stijgende of dalende deel van een elektrisch signaal
4. deel van een bastion dat aan de courtine grenst

Synoniemen

1. (zijkant)
   • zijde

Hyponiemen

• bergflank, noordflank, noordoostflank, noordwestflank, oostflank, westflank, zuidflank, zuidoostflank, zuidwestflank

Afgeleide begrippen

• flankspeler, flankverdediger, flankeren

Vertalingen

    1. zijkant van een samenhangend geheel   

Duits: Flanke (de) v Engels: flank (en), side (en) Frans: flanc (fr) m

Oudnoords: armr m Spaans: flanco (es) m Zweeds: flank (sv) g

    2. sterkst stijgende of dalende deel van een elektrisch signaal   

Duits: Flanke (de) v

    3. deel van een bastion dat aan de courtine grenst   

Frans: flanc (fr) m

Gangbaarheid

• Het woord flank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flank" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  flank (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
flank	flanks

Zelfstandig naamwoord

flank

1. flank

vervoeging
onbepaalde wijs	to  flank
he/she/it	flanks
verleden tijd	flanked
voltooid deelwoord	flanked
onvoltooid deelwoord	flanking
gebiedende wijs	flank

Werkwoord

flank

1. flankeren