flambeeuw

Nederlands

1. Optocht waarin brandende flambeeuwen worden meegedragen.

Uitspraak

• Geluid:  flambeeuw    (hulp, bestand)
• IPA: / flɑmˈbew / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• flam·beeuw

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands flambeeu van Picardisch; het meer gangbare woord flambouw is ontleend aan het verwante flambeau in het Frans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	flambeeuw	flambeeuwen
verkleinwoord	flambeeuwtje	flambeeuwtjes

Zelfstandig naamwoord

de flambeeuw v / m

1. (verouderd) staak met aan één uiteinde brandbaar materiaal dat wordt aangestoken om als lichtbron te dienen
   Oorspronkelijk zat aan het uiteinde een takkenbundel, later werd dit vervangen door een kaars in een lantaarn

   • Beide stapten op het feest van ‘St Catlyne’ met een flambeeuw in de hand in de maandelijkse processie op St Gillis ter ere van de Allerheiligste Drievuldigheid tot stichting van de gelovigen en van de weldoeners van de confrerie. 

Synoniemen

• flambeel (uitspraakvariant)
• flambouw

Hyponiemen

• fakkel
• processielantaarn
• toorts

Gangbaarheid

• Het woord flambeeuw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flambeeuw" herkend door:

7 %	van de Nederlanders;
15 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.