exploratie
Uiterlijk
- Geluid: exploratie (hulp, bestand)
- ex·plo·ra·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verkenning’ voor het eerst aangetroffen in 1669 [1]
- Naamwoord van handeling van exploreren met het achtervoegsel -atie
- afgeleid van het Franse exploration of daarvoor van het Latijnse 'exploratio' (met het voorvoegsel ex-)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | exploratie | exploraties |
verkleinwoord | - | - |
de exploratie v
- verkenning van onbekend gebied
- opsporing van delfstoffen
1.
- Het woord exploratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "exploratie" herkend door:
93 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "exploratie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be