emo

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  emo    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈemo / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• emo

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels emo

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	emo	emo's
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de emo v / m

1. (jongerentaal) iemand die overdreven gevoelig reageert

   • Kijk me hier dan, met een lege Chileen achter de computer te lullen tegen het ganse niemandsland. Straks worden we nog emo, Leentje met z'n lege Chileentje. 

2. iemand die qua kleding, opmaak of muziekvoorkeur tot de subcultuur rond de muziekstroming emo hoort

   • "Margot zei dat Taylor emo was geworden, je weet wel, van emotionele rock. Een soort van punk, maar dan met meer gevoel." 

3. (muziek) genre harde rockmuziek die extreme uitdrukking geeft aan sombere gevoelens waaromheen vanaf de jaren negentig van de 20e eeuw een subcultuur is ontstaan

   • Omdat nuance niet goed verkoopt, werd emo gestereotypeerd tot dramatische blèrmuziek gespeeld door eyeliner dragende mannen. (…) Emo werd daarbij een voorspelbare act, waardoor het genre nog door weinigen serieus werd genomen. Maar een dikke vijf jaar geleden begon de Amerikaanse pers terug erkenning te geven aan emo. 

• 
  2. Een vrouwelijke emo.
• 
  2. Een mannelijke emo.
• 
  3. The Get Up Kids uit de VS hadden veel succes met emo.

Gangbaarheid

• Het woord emo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈi.moʊ/

Woordherkomst en -opbouw

• (verkorting) van emocore dat zelf weer een samensmelting is van emotional hardcore

enkelvoud	meervoud
emo	emos

Zelfstandig naamwoord

emo

1. emo

Overerving en ontlening

• Nederlands: emo