demitteren

Nederlands

Woordafbreking

• demit·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van Latijn demittere. Oudste bekende optekening uit 1658.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
demitteren	demitteerde	gedemitteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

demitteren

1. overgankelijk, (verouderd) ontslaan [1]
2. onovergankelijk, (verouderd) ontslag nemen

Gangbaarheid

• Het woord 'demitteren' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.