definitief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  definitief    (hulp, bestand)
• IPA: /definitif/, /defini'tif/

Woordafbreking

• de·fi·ni·tief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘blijvend’ voor het eerst aangetroffen in 1748
• afgeleid van definitie met het achtervoegsel -ief

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	definitief	definitiever	definitiefst
verbogen	definitieve	definitievere	definitiefste
partitief	definitiefs	definitievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

definitief

1. voorgoed geldig, onherroepelijk

   • De verkiezingen van 2008 gaven een definitief en bevestigend antwoord op de vraag of iemand van Afrikaanse komaf Amerikaans president kan worden. 

   ▸ Ze vroeg hoe het met mij was, en begon me net te vertellen wat voor cadeaus ze had gekregen toen de lijn definitief wegviel. ‘Neeeee!’ Gefrustreerd belde ik weer, maar ook na de tweede en derde poging bleef het stil.

Antoniemen

1. voorlopig, tijdelijk

Vertalingen

    1.   

Spaans: definitivo (es)

Gangbaarheid

• Het woord definitief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "definitief" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.