c'

Frans

Uitspraak

• IPA: /s/

Woordherkomst en -opbouw

• vn: door elisie ontstaan uit  ce vn 

Aanwijzend voornaamwoord

c' m enk

1. dit, dat, deze, die (onzelfstandig gebruikt)

   «L'Enfer, c’est les autres»

   De hel, dat zijn de anderen. (Huis Clos, J.P. Sartre )

   «Ils affirment que c’eût pu être pire.»

   Zij stelden dat het nog erger had kunnnen zijn.

Opmerkingen

• Deze vorm wordt gebruikt in plaats van ce voor de verbogen vormen van être en avoir die met een e beginnen.