Naar inhoud springen

bruut

Uit WikiWoordenboek
  • bruut
  • Van Frans brut. In de betekenis van ‘ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1923. Hetzelfde Franse woord is in het Nederlands nog eens ontleend als  brut zn . [1][2]
enkelvoud meervoud
naamwoord bruut bruten
verkleinwoord bruutje bruutjes

debruutm

  1. (scheldwoord) iemand die nietsontziend en veelal gewelddadig optreedt
    • Die vent is een echte bruut. 
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen bruutbruterbruutst
verbogen brutebruterebruutste
partitief bruutsbruters-

bruut

  1. nietsontziend en gewelddadig
    • Zelfs het bruutste optreden vermocht de opstand niet neer te slaan. 
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.[3]