bijklank

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bijklank    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bij·klank

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  bij  en  klank 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bijklank	bijklanken
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

bijklank m

1. een associatie die onwillekeurig door iets wordt opgeroepen

   • Zijn naam heeft daardoor een nare bijklank gekregen. 

2. (muziek) meeklinkende ongewenste klank

Synoniemen

• [1] connotatie, ondertoon, bijbetekenis, gevoelswaarde

Gangbaarheid

• Het woord bijklank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bijklank" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.