bekeuren
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen

Nederlands
naamwoord van handeling | |
---|---|
zelfstandig | bijvoeglijk |
bekeuren | bekeurend |
bekeuring | bekeurd |
Uitspraak
Woordafbreking
- be·keu·ren
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘verbaliseren’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- Afgeleid van keur met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -en
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
bekeuren |
bekeurde |
bekeurd |
zwak -d | volledig |
Werkwoord
bekeuren
- overgankelijk het opleggen van een boete voor een wetsovertreding
- Hij werd bekeurd voor het rijden door een rood licht.
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord bekeuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bekeuren" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 8
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Voorvoegsel be- in het Nederlands
- Achtervoegsel -en in het Nederlands
- Zwak werkwoord (-d) in het Nederlands
- Werkwoord in het Nederlands
- Onscheidbaar werkwoord in het Nederlands
- Overgankelijk werkwoord in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %