argumenteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  argumenteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ar·gu·men·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse argumenter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
argumenteren	argumenteerde	geargumenteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

argumenteren

1. (inergatief) met argumenten tot een conclusie trachten te komen

Vertalingen

    1. met argumenten tot een conclusie trachten te komen   

Duits: argumentieren (de) Engels: argue (en)

Frans: argumenter (fr) Spaans: argumentar (es), argüir (es)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.