argumenteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  argumenteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ar·gu·men·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bewijsgronden aanvoeren’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• afgeleid van het Franse argumenter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
argumenteren	argumenteerde	geargumenteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

argumenteren

1. inergatief met argumenten tot een conclusie trachten te komen

Vertalingen

    1. met argumenten tot een conclusie trachten te komen   

Duits: argumentieren (de) Engels: argue (en)

Frans: argumenter (fr) Spaans: argumentar (es), argüir (es)

Gangbaarheid

• Het woord argumenteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'argumenteren' herkend door

98 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.