anegrif

Middelhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van  ane grîfen ww  met het voorvoegsel ane-

Zelfstandig naamwoord

anegrif, m

1. aanraking, omarming
2. feitelijke geweld, schade
3. houvast, iets om aan vast te houden

Verbuiging

• m, sterk

Schrijfwijzen

• [1-3]:  angrif zn 

Afgeleide begrippen

• [2]:  anegrîfære zn 
• [2]:  anegrîfunge zn 

Overerving en ontlening

• Duits: [2]: Angriff