plakken

Nederlands

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plakken	plakte	geplakt
	volledig

Uitspraak

• Geluid:  plakken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• plak·ken

Werkwoord

plakken

1. lijmen , kleven.

Afgeleide begrippen

• aanplakken , wildplakken

    lijmen , kleven   

Engels: stick (en) Frans: coller (fr)

Papiaments: pega

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.