kleven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kleven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kle·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘plakken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kleven	kleefde	gekleefd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kleven

1. overgankelijk met een lijm bevestigen

   • Ik heb dat etiket opnieuw op de fles gekleefd omdat het losgekomen was. 

Synoniemen

• plakken, lijmen.

Antoniemen

1. lossen, losmaken, afweken

Hyponiemen

• aaneenkleven, aankleven, bumperkleven, samenkleven, vastkleven, verkleven

Afgeleide begrippen

   

kleefband kleefgaren kleefgras kleefgrond kleefhandje kleefkracht kleefkruid kleeflaag kleefmiddel kleefmijn kleefpasta kleefpleister kleefrijst kleefstof kleefstrook kleefton kleefvaars kleefverf kleefzand klever kleverig

Vertalingen

    1.   

Duits: kleben (de) Engels: stick (en)

Frans: coller (fr) Spaans: pegar (es)

Gangbaarheid

• Het woord kleven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kleven" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.