чудной

Uit WikiWoordenboek

Russisch

Uitspraak
  • IPA: /t͡ɕʊˈdnoɪ̯/


enkelvoud meervoud
m v o
nominatief чудно́й чудна́я чудно́е чудны́е
genitief чудно́го чудно́й чудно́го чудны́х
datief чудно́му чудно́й чудно́му чудны́м
accusatief чудно́й
чудно́го
чудну́ю чудно́е чудны́е
чудны́х
instrumentalis чудны́м чудно́й
(чудно́ю)
чудны́м чудны́ми
locatief о чудно́м о чудно́й о чудно́м о чудны́х
korte vorm чу́ден чудна́ чудно́ чудны́

Bijvoeglijk naamwoord

чудной

  1. merkwaardig, eigenaardig, raar, vreemd
    « Чудной человек этот Морок: работает, ни с кем ничего не говорит, а потом вдруг свернулся, сел на свою сивую кобылу и был таков.»
    Merkwaardige man, die Marok: hij deed z'n werk en praatte met niemand, en toen draaide hij zich om, ging op zijn grijze merrie zitten en weg was hij.